Funkcjonariusze z Komendy Powiatowej Policji w Olkuszu zatrzymali 17-latka, który znęcał się nad swoimi dziadkami oraz ojcem. Sąd Rejonowy w Olkuszu zastosował już wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztu na maksymalny możliwy wymiar, czyli 3 miesiące.
Mężczyzna od dłuższego czasu wszczynał awantury, ubliżał oraz groził swojej babci i dziadkowi pozbawieniem życia. Na dodatek, znęcał on się psychicznie i fizycznie nad swoim ojcem. Kiedy w trakcie kolejnej awantury na miejsce przyjechali policjanci, to nawet w trakcie interwencji 17-latek był agresywny, a także znieważał mundurowych i groził jednemu z nich pozbawieniem życia. Podobne sytuacje zdarzały się już wcześniej, przez co sprawca czuł się bezkarny: pomimo wydanych wcześniej środków zapobiegawczych w postaci dozoru policji oraz zakazu zbliżania się do osób pokrzywdzonych, nastolatek wciąż awanturował się ze swoim ojcem oraz dziadkami. Dlatego też, podczas ostatniej interwencji, mężczyzna został zatrzymany.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego, Prokurator Prokuratury Rejonowej w Olkuszu wystąpił z wnioskiem o tymczasowy areszt dla 17-latka, do którego przychylił się sąd. Podejrzany usłyszał ponadto zarzuty znęcania się, gróźb karalnych, spowodowania uszczerbku na zdrowiu u swojego ojca oraz znieważenia policjantów.
Zgodnie z art. 207. §1. Kodeksu Karnego, „kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”. Art. 190. §1. Kodeksu Karnego stanowi natomiast, że „kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”. Z kolei na mocy art. 157 §1. Kodeksu Karnego „kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia […], podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”. Kwestię ostatniego zarzutu postawionego 17-latkowi, czyli znieważenia, reguluje zaś art. 226. §1. Kodeksu Karnego: „kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”.
Przy okazji tego zdarzenia stróże prawa przypominają, że przemoc wobec osób najbliższych jest przestępstwem ściganym z urzędu. Policja czy pracownik socjalny ma zatem obowiązek interweniować i udzielić pomocy osobie, która jej potrzebuje. Dlatego też, jeżeli my lub ktoś z naszej rodziny jest krzywdzony przez osoby najbliższe, nie wstydźmy się prosić o pomoc i zwróćmy się do funkcjonariuszy lub innych instytucji zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie. Pamiętajmy, że mamy prawo do godnego życia bez ciągłego poczucia strachu, przemocy, cierpienia i upokorzeń.
